Iedereen discrimineert. Het is een feit waar je niet omheen kunt. Meestal discrimineren we onbewust op basis van persoonlijke voorkeuren (ikzelf ga liever met vrouwen om dan met mannen) of ervaringen (ik loop de meeste groepjes Marokkanen vlot voorbij). En dat is normaal. Het is iets natuurlijks waar we eigenlijk niks aan kunnen doen. We discrimineren ook bewust! Vaak doen we dit om mensen te kwetsen, uit noodweer (als we zelf gekwetst worden) of gewoon, omdat het zo met de paplepel ingegoten is. Het lijkt soms alsof discriminatie een steeds groter wordend probleem is, maar ik geloof dat discriminatie niet het probleem is, discriminatie is het symptoom van een probleem. En het probleem is opvoeding.
Mensen hebben tegenwoordig geen respect meer voor elkaar. Als jij iets zegt wat mij niet aan staat nouuuu dan ben je een mongool en moet je je tanden breken, of soms zelfs dood. Mensen denken niet meer na voor ze iets zeggen en/of typen. Dankzij Social Media zoals Facebook en Twitter kan iedereen maar lekker zonder gevolgen vanalles roepen. Je hoeft niet meer na te denken, want er is niemand die je een klap voor je kanes geeft als je iemand beledigd of uitscheld. Er zitten geen consequenties meer aan "niet nadenken". Waar mijn vader vroeger regelmatig zei "Je moet eens nadenken voor je iets zegt" word je nu al in de wieg aangespoord vooral te zeggen wat je denkt. Pedagogisch opvoeden heet dat dan. Flikker! Op!.
Mijn moeder was vroeger mijn moeder. Mijn vader was mijn vader. Als ik iets deed wat niet mocht kreeg ik een draai om mijn oren. En als het echt ernstig was moest ik voor straf een week binnen blijven, en televisie kijken mocht ook niet. Je ging maar lekker op je slaapkamertje na zitten denken waarom je straf had. Maar dat is tegenwoordig helemaal niet meer. Kinderen worden te pas en te onpas s'ochtends de deur uit geflikkerd en kom savonds rond etenstijd maar eens terug. Het aller ergste vind ik de Instamoeders. Die jonge moeders die alles maar goed vinden omdat dat zulke foto's oplevert voor de socials. Die moeders die perse hun kind's beste vriendin willen zijn. Onze heer verhoede dat je je kind leert dat elke actie een gevolg heeft.. DAAR maak je geen mooie plaatjes mee, en we willen natuurlijk allemaal zoveel mogelijk likes scoren (goed voor de ego). Of de vaders die vinden dat ze zich vooral niet hoeven te bemoeien met de opvoeding want "ik heb ook een eigen leven." NEE! Dat heb je niet! Je hebt een kind op de wereld gezet. Ga maar nadenken welke gevolgen dat heeft voor je leven. En vooral ook voor de rest van de bevolking.
Het hoeft natuurlijk niet altijd zo te gaan. Ik ken gelukkig genoeg ouders die hun opvoedkundige taak enorm serieus nemen. En uiteindelijk kan je nog zo je best doen.. maar als je kind met de verkeerde mensen om gaat, dan sta je maar mooi met je goeie gedrag aan de zijlijn te hopen dat het ooit nog goed komt. Het helpt natuurlijk ook niet dat mensen zoals Wilders maar altijd en eeuwig een platform krijgen om hun gif te spugen. Lui die teren op de onvrede van veel mensen, omdat de maatschappij steeds harder word.
Het word steeds moeilijk om te kunnen overleven. Geld word een steeds groter probleem, net zoals ruimte. En als je allemaal op elkaar gepropt zit.. Sja dan ga je vechten. Dan ga je dingen doen zonder na te denken. En als mensen het gevoel hebben dat hun overleven in geding is, dan is het automatisch "hij of ik". En dan zijn we weer waar het allemaal bij begon.. Discriminatie!
Nouja, gelukkig kan ik melden dat ik niet discrimineer. Ik heb aan iedereen een hekel. ;-)